Οι αγχώδεις διαταραχές διακρίνονται ως εξής:

​

Κρίσεις πανικού: Η κρίση πανικού είναι ένα αιφνίδιο ξέσπασμα έντονου φόβου, άγχους και δυσφορίας που συμβαίνει όταν είμαστε σε αγχώδη αλλά ακόμη και σε ήρεμη κατάσταση. Κορυφώνεται σε δέκα με δεκαπέντε λεπτά.

​

Κατά την διάρκειά της γίνονται αισθητά τέσσερα ή και περισσότερα απ' τα ακόλουθα συμπτώματα άγχους: ταχυπαλμία, δύσπνοια, ζάλη, πόνος στο στήθος, τρέμουλο, εφίδρωση, αίσθημα έξαψης ή ρίγος, αίσθημα πνιγμού, μούδιασμα, κοιλιακή ενόχληση, ναυτία, φόβος απώλειας ελέγχου ή θανάτου, αίσθημα αποξένωσης απ' τον εαυτό (αποπροσωποποίηση) ή μη πραγματικού (αποπραγματοποίηση), φόβος επερχόμενης τρέλας. Άτομα που βιώνουν την κρίση για πρώτη φορά ίσως πιστέψουν πως παθαίνουν έμφραγμα ή νευρικό κλονισμό.

​

Οι κρίσεις πανικού από μόνες τους δεν αποτελούν ψυχική διαταραχή. Εφόσον μια κρίση πανικού, όμως,  συνοδεύεται από επίμονη ανησυχία ότι ένα νέο επεισόδιο θα ξανασυμβεί, ή αν εξαιτίας αυτής της ανησυχίας το άτομο αλλάξει σημαντικά τη συμπεριφορά του ή αρχίσει να αποφεύγει δραστηριότητες που κάποτε ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς του, τότε μιλάμε για panic disorder, δηλαδή για διαταραχή πανικού.

​

Διαταραχή μετατραυματικού στρες: εμφανίζεται μετά από ένα τραυματικό συμβάν και συχνά μπορεί να ξεκινά αρκετούς μήνες ύστερα από αυτό. Μπορεί να προκληθεί έπειτα από σεξουαλική κακοποίηση, επίθεση - ληστεία, θάνατο ή ασθένεια αγαπημένου προσώπου, φυσικές καταστροφές κτλ.

​

Διαταραχή γενικευμένου άγχους: το άγχος είναι διαρκές και διάχυτο, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κοιμηθούν, να ξεκουραστούν, να συγκεντρωθούν. Νιώθουν διαρκώς σωματικά και ψυχικά εξουθενωμένοι. Ερεθίσματα που στον περισσότερο κόσμο προκαλούν ήπιο άγχος, γι' αυτούς είναι εμφανώς πιο αγχογόνα. Τα συμπτώματα προκαλούν ιδιαίτερη δυσφορία καθώς και έκπτωση της λειτουργικότητας στην καθημερινότητα.

​

Ειδική φοβία: ο επίμονος και παράλογος φόβος που νιώθει ένας άνθρωπος σε σχέση με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή μια κατάσταση (πχ έντομο, αεροπλάνο, ασανσέρ). Συνήθως υπομένεται με δυσφορία ή αποφεύγεται μερικώς ή πλήρως. Επομένως σημαντικοί περιορισμοί μπορεί να επέλθουν σε διάφορες καθημερινές δραστηριότητες.

 

Κοινωνική φοβία: έντονο άγχος ή φόβος για μια ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες κάποιος εκτίθεται (συνομιλία, συνδιαλλαγή, ομιλία σε κοινό, γνωριμία με καινούρια πρόσωπα κτλ). Τα άτομα αποφεύγουν τις αγχογόνες κοινωνικές καταστάσεις ή τις υπομένουν με δυσφορία εμφανίζοντας σωματικά συμπτώματα, όπως τρέμουλο, ταχυπαλμία, κοκκίνισμα προσώπου.

 

Αγοραφοβία: η ύπαρξη έντονου άγχους όταν το άτομο βρίσκεται σε καταστάσεις ή μέρη απ' τα οποία είναι δύσκολη η διαφυγή (πχ μέσα μαζικής μεταφοράς, μέσα σε πλήθος κτλ). Παράλληλα, ενυπάρχει ο φόβος για κρίση πανικού. 

​

​

​

​

​

​