top of page
Search
  • Writer's pictureΤόλης Στεφανακούδης

Ο έρωτας περνάει με έρωτα;


 

Θα έχετε ακούσει ότι κάθε χωρισμός είναι σαν ένας μικρός θάνατος. Όταν χωρίζουμε έχουμε να περάσουμε από διάφορα στάδια μέχρι τελικά να φτάσουμε σε αυτό της αποδοχής του γεγονότος. Φυσικά, εάν η απόφαση δεν ήταν δική μας, πριν την αποδοχή του χωρισμού δικαιούμαστε να διεκδικήσουμε και μια τελευταία ευκαιρία. Υπάρχουν οι λάθος τρόποι προσέγγισης, υπάρχει όμως και ο σωστός (χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι οπωσδήποτε το άλλο πρόσωπο θα γυρίσει). Εάν κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, χωρίς θετικό αποτέλεσμα, τότε οφείλουμε να σεβαστούμε την απόφαση του/της πρώην μας και να βαδίσουμε προς το στάδιο της αποδοχής.

Πρώτα απ' όλα, είτε μας χωρίσουν είτε χωρίσουμε εμείς τους άλλους, το σίγουρο είναι ότι και οι δύο πλευρές πονάμε (σαφώς όχι ακριβώς με την ίδια ένταση). Η κατάθλιψη του χωρισμού οφείλεται τόσο σε ψυχογενή όσο και σε βιολογικά αίτια (δηλαδή στις ορμόνες του έρωτα), γι' αυτό και μπορεί να περάσουμε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές μέχρι να βρούμε και πάλι τον εαυτό μας. Οπωσδήποτε, θα πρέπει να βρούμε χρόνο να πενθήσουμε γι' αυτό που μας συνέβη. Όταν δεν πενθούμε για κάτι που μας θλίβει και το θάβουμε μέσα μας, αυτό θα επιστρέψει σύντομα πιο ισχυρό και πιο μεγεθυμένο.

Θα βοηθήσει το να γράψουμε μερικά γράμματα κι ας μην τα στείλουμε ποτέ. Τα συναισθήματα απλώνονται στο χαρτί και τα βγάζουμε από μέσα μας. Επίσης το να μιλάμε μπροστά σε μια φωτογραφία του προσώπου με το οποίο δεν έχουμε πλέον σχέση, μας δίνει τη δυνατότητα να πούμε όλα αυτά που θα θέλαμε αλλά δεν είχαμε τελικά την ευκαιρία.

Συνήθως, οι φίλοι δίνουν λανθασμένες συμβουλές όπως το να βγούμε έξω, να διασκεδάσουμε, να πιούμε, να ξεχαστούμε, να επιδιώξουμε καινούρια ραντεβού. Όλα αυτά, τη συγκεκριμένη στιγμή, απλώς χειροτερεύουν την κατάστασή μας.

Μετά από ένα χωρισμό είναι απαραίτητη η ανάρρωση, ώστε να κλείσουν οι ανοιχτές πληγές. Αυτή η σχέση για να τελειώσει σημαίνει πως δεν ήτανε ιδανική. Οι άσχημες στιγμές έφτασαν να είναι πολύ περισσότερες από τις όμορφες. Συνειδητά, λοιπόν, εστιάζουμε σε οτιδήποτε αρνητικό, μειωτικό, σε οτιδήποτε δεν ήταν δείγμα σεβασμού και αγάπης. Όσο πιο πολύ ψάξουμε, τόσα πιο πολλά αρνητικά θα βρούμε! Συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μας, ίσως όμως τη στιγμή που γίνονταν να μην τους δίναμε ιδιαίτερη σημασία γιατί απλώς είχαμε την ανάγκη να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ή ήμασταν συναισθηματικά ευάλωτοι για διάφορους άλλους λόγους.

Το να δημιουργήσουμε γρήγορα μια νέα σχέση και να βολευτούμε όπως κι όπως μ' ένα νέο/α σύντροφο, θα έλεγα ότι είναι μια πολύ κακή ιδέα. Ο έρωτας δεν περνάει με έρωτα! Όσο κι αν νομίζουμε ότι προχωρήσαμε μπροστά, μέσα μας υπάρχουν θαμμένα "υπολείμματα". Οφείλουμε, λοιπόν, να πάρουμε το χρόνο μας και να αξιολογήσουμε προσεχτικά το δεσμό που είχαμε ώστε στο μέλλον σε άλλες σχέσεις να μην επαναλάβουμε από την πλευρά μας τα ίδια λάθη. Και φυσικά οφείλουμε να αποκτήσουμε αυτογνωσία σχετικά με το είδος του ανθρώπου που μας ταιριάζει αλλά και με το "στιλ αγάπης" που έχουμε ανάγκη. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από διάφορα τεστ που υποβάλλω στους πελάτες μου, είτε έρχονται μόνοι τους είτε βρίσκονται σε θεραπεία ζεύγους.

Ο χωρισμός είναι ένα δυνατό χτύπημα για την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μας, καθώς δημιουργεί μεγάλο χάσμα ανάμεσα σε μας και στον εαυτό μας. Γι' αυτό αρκετοί άνθρωποι επιμένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα να δοκιμάζουν διάφορους τρόπους, ώστε να φέρουν πίσω τον/την πρώην τους. Εάν καταφέρουν να τους κάνουν να γυρίσουν πίσω, αυτό αμέσως θα τους επιβεβαιώσει ότι αξίζουν. Βέβαια, σπάνια γίνεται κάτι τέτοιο και απλώς χάνουν το χρόνο τους ή ακόμη χειρότερα ντροπιάζονται και γίνονται λυπηρό θέαμα.

Πώς, λοιπόν, βοηθά η ψυχοθεραπεία; Θα σας βοηθήσει να επουλώσετε σταδιακά τις πληγές σας, να εξυγιάνετε τη σχέση σας με τον εαυτό σας, να δυναμώσετε εσωτερικά, να χτίσετε την αυτοπεποίθησή σας και να ισορροπήσετε ξανά. Παράλληλα, μια σύντομη εκπαίδευση στην επιστήμη του έρωτα θα σας χαρίσει αυτογνωσία αλλά και διαύγεια προκειμένου στο μέλλον να μάθετε να παίρνετε καλύτερες αποφάσεις! Όπως έχει πει και ο Adler, ο έρωτας έρχεται από μόνος του, ωστόσο έχει να κάνει με το δικό μας εγκέφαλο το εάν θα του επιτρέψουμε να κατοικήσει ή εάν θα τον αποτρέψουμε για το δικό μας καλό!

195 views0 comments
bottom of page