Σχεδόν όλοι οι εθισμοί και όλες οι καταστροφικές συνήθειες πηγάζουν από κάποιες οδυνηρές μνήμες.

Το άτομο ενδίδει στον εθισμό για να μουδιάσει τον πόνο, να νιώσει καλύτερα, να αποδράσει για λίγο σε έναν τεχνητό "παράδεισο".

​

Η εξάρτηση μπορεί να είναι φαρμακευτική, ψυχική ή και τα δύο. Υπάρχουν πολλές ψυχικές εξαρτήσεις χωρίς ουσίες: προσκολλήσεις και εξαρτήσεις από ανθρώπους, από το Ίντερνετ, το Facebook, το πορνό, τον τζόγο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, το φαγητό, το shopping κλπ. Όσον αφορά τα ναρκωτικά, η αυταπάτη από την οποία περνούν όλοι οι χρήστες στο αρχικό στάδιο είναι ότι νομίζουν πως θα σταματήσουν τη χρήση όποια ώρα αποφασίσουν αυτοί. Δυστυχώς όμως, απ' τη στιγμή που θα εθιστούν, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο το μυαλό τους παραμένει κολλημένο στην εξασφάλιση της ουσίας πάση θυσία.

Συχνά το περιβάλλον με την επικριτική του στάση δεν βοηθά. Είναι επιβεβαιωμένο από την ψυχολογία ότι αν θέλουμε κάποιος να κολλήσει σε μια συνήθεια, μια ιδέα ή έναν άνθρωπο, αρκεί να τον πιέζουμε να απομακρυνθεί. Για παράδειγμα, αν πιέζουμε τον καπνιστή να κόψει το τσιγάρο ή τον αλκοολικό να σταματήσει το ποτό, τότε τους στρέφουμε στην κακή συνήθεια ακόμη περισσότερο και το πάθος τους γι' αυτήν αυξάνεται!

Αρκετές φορές η προδιάθεση προς τις εξαρτήσεις είναι κληρονομική. Όταν, λοιπόν, νιώσετε πως κάποια γεγονότα σας επιβαρύνουν ψυχικά, μην επιλέξετε τον εύκολο δρόμο της αυτοκαταστροφής αλλά αυτόν της πολύτιμης ψυχοθεραπείας.